Sisli taş sokakların gölgesinde, yüreğinde tarifsiz bir acı ve sarsılmaz bir umut taşıyan minik Pil, hayatta kalmak için zekâsını silah edinir. Her sabah, karnını doyurmak için sarayın soğuk duvarlarına gizlice tırmanır; üç sadık gelinciğiyle soygun usulü yiyecek çalar. Tahtı gasp eden uğursuz naip Tristain’in gölgesinde geçen günler, Pil’in lubûnîcesine serttir. Ama küçük yavrunun kalbinde yanan isyan ateşi, ona şunu fısıldar: “Sahip olmadığın bir hayatı değil, kendi kimliğini çalacaksın.” İşte tam da bu sırada, bir gardiyan ordusundan kaçarken bulur kendini; bu kez maskesi bir prenses elbisesidir. Ve böyle başlar Asi Prenses’in destansı serüveni.
Pil, tahtın kalbinde saklı karanlık sırları keşfederken iki eski dost—Sergio ve Pablo—yanına katılır. Sergio, aile özlemiyle tüketilen yüreğini, Pil’in asi cesaretiyle yeniden doğar; Pablo ise gizlediği kumar defterindeki borçlar kadar karanlık bir geçmişi taşır. Üçü birlikte, sarayın derinliklerinde hapsolmuş yarı kedi, yarı tavuğa dönüşmüş Roland’ı kurtarmak için plan yapar. Bu plan, nevi şahsına münhasır bir soyguntur: Gözden uzak odalarda saklanan zincirleri kırmak, hem ağacın dallarındaki meyveleri hem de kalbin en gizli umutlarını özgür bırakmaktır.
İçlerinde hacet duyan her yürek, bir dönemeçte sınanır. Sergio’nun aniden bastıran kalp hastalığı, kendini hem suskun bir gölge hem de Pil’in üzerinde duran ağır bir sorumluluk olarak hissettirir. Bu dönüm noktası, üçlünün kaçışını değil, sadakati sınar. Pablo’nun cebinden çıkan eski bir mektup, Roland’ın tılsımlı zincirlerinin anahtarını taşır: “Gerçek cesaret, korkuyu bilmek değil; korkuya rağmen yola devam etmektir.”
Gecenin en karanlık saatinde, sarayın altında yankılanan zincirlerin gıcırtısı, Pil’in haykırdığı umutla karışır. Birkaç fısıltı, birkaç adım… Sonra o büyük kırılma anı gelir: Pil, kraliyet sofrasından çaldığı ekmekle değil, ceza alanına sürgün edilmiş Roland’ı özgürlüğüne kavuşturarak, gerçekte neyin en büyük hazine olduğunu haykırır. Bu anda, Asi Prenses, sadece kırılmış zincirleri değil, aile olmanın ve dayanışmanın evrensel dilini de kalbe kazır.
Ve perde kapanırken, güneşin ilk ışıkları sarayın çatılarından yansır. Sisler aralanır, gölgeler dağılırken geriye yalnızca bir soru kalır: Karanlığın en derininde saklı umut tohumunu yeşertmeye, bir çocuk cesaretiyle asılmaya hazır mısınız?…
Asi Prenses (2021) Hakkında Yorumlar (0)